Türler: | Edebiyat, Roman |
Yazarlar: | Elif Şafak |
Sayfa: | 232 sayfa |
Dil: | Türkçe |
Pinhan, Elif Şafak'ın ilk romanı. Bu romanıyla Elif Şafak 1998 yılındaMevlâna Büyük Ödülü'nü aldı.
"Pinhan!" dedi Dürri Baba. Sesi yaprak kımıldatmayan sabâ rüzgârı gibi doldu odanın içine.
"Pinhan!"
dedi çocuk üst üste üç kere. İlk kez bu ismi söylerken, farkında
olmadan el çırptı; omuzları sevinçle oynadı; yüzünde gonca güller açtı.
İkinci kez söylerken duruldu, az evvelki taşkınlığından utandı. Üçüncü
kez söylerken, ateş bastı dilini, damağını; dudaklarında buruk bir tat
kaldı. Beti benzi kül kesildi. O zaman Dürri Baba, kollarını iki yana
açıp, olan biteni izleyen dervişlere doğru dönerek,
"Nicedir adını bekler dururdu. Velhasıl adı da onu. İşte bugün kavuştular birbirlerine. Adı Pinhan olsun bundan böyle" dedi.
Döndü
halka/ döndü olanca hızıyla/ toprak ki siyah bir halka idi/ ve geceye
saklanırdı bazen/ tuttu su ile karıştı/ su ki sarı bir halka idi/
rengiyle dalaşırdı bazen/ tuttu toprağı kucakladı/ eğildim suya baktım/
suda kendimi gördüm/ kendimi sen sandım/ sarılmak için atıldım/ köprüye
hıncım yalan imiş/ onu yıkarken suya karışan/ ben oldum
Bir de
baktım ki/ ben ben değilim artık/ sûretim başka bir sûret/ ismim bir
başkasının ismi/ gönlüm ne yöne akar/ ben ne yöne/ verdiğin emaneti
yitirdim yollarda/ hata ettim/ kusur ettim/ affola...